Na twee uur wandelen kijk ik per ongeluk om, heb nog maar zo’n klein stukje gelopen. Al kijkend op mijn dagteller blijkt dat er al ruim 10 Km opzit, maar het lijkt als een paar honderd meter. Rustig tegen de wind in stampend vervolg ik mijn weg. Op een gegeven moment ingehaald door een fietser, benieuwd naar mijn verhaal fietst hij een aantal kilometers met me op. Vraagt op een gegeven moment even te stoppen pakt spontaan zijn beurs voor een donatie. We nemen afscheid en vervolgen onze wegen. Een uurtje later een eenzame fietser die mij tegemoet fietst, komt recht op me af terwijl het fietspad erg breed is. Stapt af en vraagt zeer beleefd en hoopvol of dat ik toevallig gereedschap bij me heb. Natuurlijk heb ik gereedschap bij me, ben drie weken geleden toch tot in de puntjes verzorgd op pad gegaan. Midden op het fietspad wordt de kar uitgeladen, uiteraard mijn gereedschap zit onder in de kar. Het steeksleuteltje 15 gevonden. De fiets gerepareerd en mijn kar weer ingeladen. We nemen lachend afscheid met de woorden eenzame wandelaar helpt eenzame fietser. Als reactie voor de hulp de volgende woorden.
Gerard, nog heel hartelijk dank dat je mij op de Afsluitdijk aan gereedschap hebt geholpen. Hiermee was ik gelukkig tijdelijk gered. Ik moest er niet aan denken om 25 kilometer te lopen naar een fietsenzaak in Bolsward. Onderweg liep het lager van mijn trapper echter weer vast, maar de trapper kwam niet los van de crank. Onderweg in Oudehorne nog een noodtrapper gekocht, want SPD was daar niet voorradig. Hiermee ben ik toch om 17.00 uur in Assen aangekomen. Ik neem aan dat jij de eindstreep hebt behaald en hoop voor je dat er een groot ontvangstcomité aanwezig is geweest. Succes met het verdere verloop van je missie. Met vriendelijke groet, Rene Burgering Beverwijk.
Het eind is in zicht, de wind begint ook zijn tol te eisen. Voor het eerst in de afgelopen drie weken heb ik heel veel pijn in mijn rug. Er is een eenvoudige verklaring voor, heb een ongewone wandelhouding om mijzelf en kar tegen de wind in te krijgen. Het is stralend weer met een lekker zonnetje, languit een uurtje in het gras. De pijn zwakt af en vervolg mijn weg richting monument. Boven op de dijk bij het monument staat in de volle wind een man een sigaretje te roken. Denk, dat doet hij goed, even stevig uitwaaien na een vermoeide dag werken. Niets is minder waar, hij staat op mij te wachten. Zijn verhaal.
Ik heb Gerard gesproken op de Afsluitdijk vlakbij het monument. Ik was op weg s’ morgens naar Friesland voor mijn werk toen ik iemand zag lopen. Op de weg terug zag ik hem weer. Ik dacht hier moet ik meer van weten dus ik een parkeerplaats opgezocht en Gerard aangesproken. Zijn verhaal sprak mij aan dus heb hem een bijdrage gegeven voor zijn goede doel. Gerard hou vol nog een 25km te gaan. Groet Peter.
Zo komt ook aan een lange rechte weg een eind.
De laatste uitdaging.
Een rechte weg met een verhaal. De slaapplaats voor deze avond is mijn eigen bedje in Julianadorp. Speel ik gemeen, nee. De afspraak in het kader van low budget. Mijn zoon pikt me op brengt me naar huis en zet mij de volgende dag weer af op de plaats waar ik gebleven was.
