“Ik loop voor mijn gezondheid en ons Balinese gezin”
Op 2 juni 2008 gaat hij van start. Gerard Janssen (56) bereidt zich nu al voor op zijn grote loopproject: een tocht, met karretje achter zich, van Julianadorp naar Oss in Brabant, en dan via Oost Nederland terug naar huis. In totaal 730 kilometer. Op 21 juni 2008 hoopt hij terug te zijn. In 2004 kreeg hij een herseninfarct, dat hem geestelijk en lichamelijk ver terugwierp. Hij noemde zichzelf toen “een wrak”, en moest flink wat medicijnen slikken. Na enige tijd adviseerde zijn vrouw Els hem om eens een kijkje in de sportschool van Julianadorp te nemen. Daar ontdekte hij dat je pijn er als het ware “uit kon lopen”. Dat was de vonk voor zijn geestelijke en lichamelijke herstel. Nu is hij zelfs geheel medicijnvrij.
Maar hij loopt deze tocht niet alleen als een uitdaging aan zichzelf. “Er is ook nog een andere aanleiding”, stelt hij. “In 2003 bezochten mijn vrouw en ik het eiland Bali. We logeerden daar in een hotel in Denpasar, en ontmoetten een buitengewoon vriendelijke en bescheiden ober. Hij heette I. Ketut. We raakten in gesprek, en leerden zijn vrouw en zoontje van drie kennen. Ons bleek gaandeweg dat ze geen geld hadden om hun zoontje naar school te laten gaan. We kregen toen het gevoel van: dit kan niet, daar moeten we iets aan doen. We hebben toen wel goed gekeken of de mensen betrouwbaar waren, want er is helaas veel corruptie in Indonesië. Je kunt niet eens zonder problemen geld overmaken. Nu heeft ons Balinese gezin via ons een Nederlandse pinpas, dat mag. En zo kunnen ze elke maand de schoolkosten betalen. Erg ontroerend en ook verwarrrend was het moment vorig jaar dat ze ons vroegen: “Mogen we nog een kindje maken? Onze zoon vraagt steeds om een broertje of een zusje.” Want ja, dat brengt kosten met zich mee, en dan was er misschien weer te weinig geld voor de schoolgang. Wij waren bereid financieel garant te staan. En zo kwam broertje I.Made, en hebben we naast onze eigen kinderen er een gezin bij. Daar voelen we ons in bepaalde mate verantwoordelijk voor. Op de sportschool, Classic Gym, zeiden ze toen: “Waarom maak je geen combinatie van het lopen en de financiële sponsoring van jullie gezin?” Zo sla ik nu twee vliegen in één klap. Met de looptocht hoop ik geld in te zamelen voor de toekomst van ons gezin en voor de school daar, en door de dagelijkse fysieke training voel ik me lekker. Mooi hè.”
Denkt u dat het gaat lukken?
“Daar heb ik alle vertrouwen in. Ik heb al diverse sponsors. Die staan vermeld op mijn site. Ook over Bali en ons gezin houden we daar een weblog bij. Vanmorgen heb ik zo’n drieënhalf uur intensief getraind op de sportschool. Ik loop dan op de loopband, met de riem van het karretje om, want daar moet mijn lijf aan wennen. Ik stel het apparaat dan in op 7,2 kilometer per uur en met een hellingspercentage van 7,5. Dat is zoiets als tegen de wind in lopen, wat je conditie versterkt. Deze week heb ik 108 kilometer gelopen.”
Wat zit er in het karretje?
“Alleen mijn kleding en voeding. En aan de buitenkant kun je natuurlijk lezen waar mijn tocht voor bedoeld is. Aan de zijkant hang ik mijn drinkflessen. De sportschool heeft als sponsor allerlei overnachtingsplekken voor mij geregeld langs de route. Dus ik hoef geen luchtbed en dergelijke mee te nemen. Ik hoop zo’n veertig kilometer per dag te lopen.”
Neemt u de hoofdwegen of de kleinere?
“Ik neem de Lange Afstand Wandel- en Fietsroute van Den Helder naar Maastricht, de zogenaamde LF1b. Dat loopt lekker rustig. Ik ben ook wel een einzelgänger, hoor. Vanuit de gedachtengang: Gaat ’t goed, dan heb ik het goed gedaan, en als het fout gaat, is het ook helemaal mijn fout. En, ik houd niet van een kakelende groep lopers om me heen. En vooral ook niet van een walkman op mijn hoofd, ik wil één zijn met de natuur, en dan hoop ik dat de natuur mij accepteert.”
Kunnen mensen die dit lezen u sponsoren?
“Dat zou heel fijn en bemoedigend zijn. Kijk, ik ga ook wel eens illegaal wat bollen pellen voor ons gezin. Alle beetjes helpen. Immers, over een tijdje komt de schoolgang voor I. Made. En we steunen tevens de school. Want we zien bijvoorbeeld een kopiëermachine staan, maar dan is er geen papier en geen toner. En is het wekelijkse krijtje op, jammer dan. Materiële zaken kunnen we helaas niet gebruiken, omdat het opsturen alleen al teveel geld kost en er dingen zoek kunnen raken. Wij brengen alles ter plekke, er blijft niets aan de strijkstok hangen.”
Website: www.wandelenmetgerard.;
Info en sponsoring:
Gerard en Els Janssen
Boterzwin 2121
1788WB Den Helder
tel. 0223-642334
info@wandelenmetgerard.nl
