Zaterdag 28 juni 2008.

Mijn eerste afkick uurtjes in de sportschool zitten er weer op. Mijn lichaam schreeuwt om aandacht, het gewicht heeft het diepste punt bereikt met een gewicht van 66,5 Kg. Een totaal gewichtverlies van 7Kg. Mijn bezorgdheid is besproken met mijn begeleiders en door hen weggenomen. De biologische huishouding is van slag, waardoor het lichaam denkt nog in het ritme te zitten van de wandeltocht. Door aanpassing van het eetpatroon met gezonde voeding en een aangepast trainingschema heeft het lichaam in de loop der week zijn weg naar herstel gevonden.
Ter afsluiting van het wandelverhaal, wat heb ik bereikt en geleerd.
Heb bereikt dat in de vele gesprekken mensen naar me geluisterd hebben.
Vele van hen hebben daardoor begrip gekregen waarmee wij bezig zijn.
Wat heb ik geleerd:
Tijdens mijn wandeling heb ik leren genieten van alles wat natuur heet. Ook het leven zonder het dagelijkse nieuws, drie weken zonder radio en tv en krant.
Heb de tijd gehad om rustig na te denken over wat mijn vrouw en kinderen voor mij betekenen. Ook heb ik mij afgevraagd waarom hebben wij het besluit genomen om een Balinees gezin te adopteren. Heb leren genieten van mijn eigen lichaam, mijn lichaam en geest geeft aan wat het kan en niet kan. Ik heb ook geleerd om mij niet meer te verschuilen achter het woordje druk. Ook heb ik geleerd om mijn antwoorden af te wegen en geen beloftes of toezeggingen te doen zonder ze waar te kunnen maken. Dit laatste vloeit voort uit de gesprekken waarbij vele mensen klakkeloos beloftes en of toezeggingen doen. Het werkt zeer frustrerend.

In de vervolg verhalen het afkicken, reacties op het wandelverslag en het voorbereiden op hoofdstuk 3 de reis naar Indonesië.


Zaterdag middag.

De carnavalsclub op bezoek.
Als voorzitter van de zwerfclub ”Ons genoegen” mag ik namens het bestuur u op laten nemen als erelid van onze club. Bij deze overhandig ik u deze medaille waaraan een kleine financiële bijdrage zit en hopen dat deze een verlichtende bijdrage zal zijn voor de levensomstandigheden voor het doel wat u gesteld heeft.
De voorzitter Hans Duffhues.


Mijn schoonzus en zwager uit Oss hebben tijdens hun vakantie in Frankrijk dagelijks contact gehad over mijn ontwikkelingen wandeltocht. Ter afsluiting van hun vakantie zijn ze doorgereden naar Den Helder om deze spontane grap met mij uit te halen. Kan dit zeer waarderen en hiervoor hartelijk dank.

Vrijdag 27 juni 2008.

Zo Gerard je hebt je woorden waar gemaakt. Niets dan lof. Vele zouden zo iets ook wel willen, maar tussen willen en doen zit een wereld van verschil. Wat ik knap vind is je wilskracht en vastberadendheid. Dit maakt het verschil. succes met hoofdstuk 3

Als blijk voor je prestatie het volgende gedicht.

Als je denkt: 'Ik ben verslagen'
is de nederlaag een feit.
Als je denkt : 'Ik zal niet versagen'
win je op den duur de strijd.
Als je denkt: 'Ik zal het niet halen'
is de tegenslag een til,
want het overslaan der schalen
hangt voornamelijk af van de wil.
Moedeloze gaan ten onder,
door hun twijfel, door hun vrees,
Vechters winnen, door een wonder,
telkens weer de zwaarste race.
Denk : 'Ik kan het' en dan gaat het;
iedereen vindt bij wilskracht baat.
En in zaken wint de daad het
van het nutteloos gepraat.
Als je jammert: 'Ik ben zwakker
dan mijn grote concurrent',
blijf je levenslang de stakker
die je ongetwijfeld bent.
Niet de Goliaths en de rijken
tellen in de kamp voor zes,
maar de fermen die niet wijken
hebben vroeg of laat succes.

Frans Hasselt.

Donderdag 26 juni 2008.

Terug in het normale ritme van de dag. In het wandelverslag beschrijven wij de problemen die we hebben ondervonden met de USB modem. In een rustig gesprek met Bob Driessen Vodafone Den Helder, is het voor Vodafone onbegrijpelijk waarom deze modem niet gewerkt heeft. Het zal altijd wel een vraagteken blijven. Het probleem is professioneel opgelost waarbij de gemaakte kosten vergoed zijn.
Ook in het wandelverslag geef ik het diverse malen af op de ANWB fietsatlas. Dit probleem is nog niet opgelost. Bij het verhaal halen in de ANWB winkel blijkt de atlas uit de handel gehaald te zijn. Reden met een klein vraagtekentje de bewegwijzering is aangepast. Nu is mijn oude fietsatlas vervangen door een wandel - fietsatlas. Ook deze atlas is niet gedateerd waardoor het niet mogelijk is om te zien hoe oud deze is. Mijn verwachting is dan ook dat deze over een aantal jaren weer sterk verouderd in de winkel te koop is.
Om het niet helemaal negatief te stellen heb ik contact opgenomen met de ANWB helpdesk en hier op een gepaste manier mijn verhaal verteld. Mijn verhaal is duidelijk overgekomen en het bureau klachten is ingeschakeld om dit vervelende probleem voor mij op te lossen. Bij een positieve afhandeling is het voor mij mogelijk om door te gaan, te melden de onvolkomenheden die ik heb geconstateerd tijdens mijn rondje Nederland.
Ook de L O S kabelkrant heeft de moeite genomen om aandacht aan mij te besteden.
Koos Smit, hartelijk dank hiervoor.

Dinsdag 24 juni 2008.

Van mijn aftrainingsschema heb ik er inmiddels het eerste uurtje weer op zitten. Het is ongewoon om zonder mijn vriendje het karretje te lopen. Ook moet ik weer wennen aan de omgeving van mijn huiskamer, ben de rust en eenzaamheid gewend. Moet nu weer wennen aan het geluid en de herrie uit de klankkasten. Maar ook nu mag en kan ik mijn verhaal weer doen.
Maandag middag, telefoon van Maarten Visser verslaggever Helderse Courant, het verhaal van mijn belevenissen vertaald naar Stad en Streek Helderse Courant.

Noordhollands Dagblad stad en streek

Julianadorper terug van ’grandioze tocht’
door Marten Visser
Julianadorp - In gewicht zes en een halve kilo lichter, aan ervaringen een wereld rijker. Julianadorper Gerard Janssen is sinds dit weekeinde weer thuis, na een naar eigen zeggen ,,grandioze wandeltocht’’ naar Oss.
,,Ik heb een verhaal, daar zeg je u tegen’’, zegt de Julianadorper enthousiast. Want wie drie weken aan de wandel gaat dwars door Nederland maakt wat mee, zegt hij. ,,Een grandioze periode is het geweest. Zoveel ervaringen, zoveel mensen gesproken. Het was echt een geweldige tocht.’’
Op 2 juni begon Janssen aan een voettocht van Julianadorp naar Oss, zijn geboorteplaats. Uitvloeisel van een losse opmerking die hij eens maakte in fitnesscentrum Classic Gym, waar Janssen traint om te herstellen van een herseninfarct dat hij in 2004 kreeg. Omdat hij veel wandelde zei hij op een gegeven moment ’wel even naar Oss’ te zullen lopen. Aan die belofte zat hij vast.
Karretje: De Julianadorper maakte de afgelopen maanden heel wat trainingskilometers in de omgeving. Altijd met een karretje achter zich aan, waarin hij ook tijdens de trip zijn bagage zou vervoeren. Janssen werd door verschillende bedrijven uit Julianadorp gesponsord. Het geld dat hij inzamelt komt ten goede aan een gezin en een school op Bali die door Janssen en zijn vrouw ondersteund worden.
Hij heeft tijdens zijn voettocht veel mensen warm kunnen maken voor dat project, zegt hij. ,,Ik heb heel veel keren mijn verhaal kunnen doen. En ik heb ook veel spontane donaties gekregen. Heel veel levert dat in totaal niet op, maar het is wel hartverwarmend als mensen dat doen.’’
Op de heenreis wandelde Janssen eerst langs de kust, om vervolgens bij Hoek van Holland links uit de flank te gaan en zo in Brabant te belanden. ,,Ik heb veel beestjes gezien en gehoord, waarvan ik het bestaan niet eens wist. Prachtige natuur heb ik gezien onderweg.’’ Van veel kanten kwam er steun, zegt hij. Zo kreeg hij verschillende malen een gratis overnachtingsplek aangeboden op een camping. ,,En in Zandvoort zelfs gratis douchemuntjes.’’
Huwelijk
In Hoek van Holland werd hij, als opzienbarende verschijning in het straatbeeld, van de weg geplukt om te figureren in de fotoreportage van een stel dat in het huwelijk trad. Terug liep Janssen over de Afsluitdijk. Zware tocht. ,,Want ik had de wind pal op de vreetbak.’’ Tegenwind dus. Gelukkig was er afleiding. In de vorm van een fietser die een tijd met hem op fietste. ,,En uiteindelijk spontaan de portemonnee trok om te doneren.’’
In totaal liep Janssen 710 kilometer. ,,En 420 meter, die deden het ’m’’, grijnst hij. De komende maanden wordt het een beetje afkicken, denkt hij. Niet meer elke dag een uurtje of zes op pad met de wandelkar achter zich aan. ,,Maar ik moet natuurlijk wel een beetje af gaan trainen. En goed en verantwoord eten, want ik ben tijdens de tocht 6,5 kilo afgevallen.’’ Janssen doet uitgebreid verslag op zijn eigen website: www.wandelenmetgerard.nl.

Zondag 22 juni 2008.

Terug in het normale ritme. Zoals gebruikelijk het dankwoord aan hen die mij op een bijzondere manier ondersteund hebben in mijn voorbereiding en wandeltocht.
Zonder namen te noemen van familie, sponsors, pers, vrienden, kennissen en gulle gevers. Bedankt. Weet hierdoor zeker dat er niemand overgeslagen is.

Om openheid te blijven geven hierbij het financiële plaatje.
Kosten gemaakt die betrekking hebben op de voorbereiding zijn gedragen vanuit materiële sponsoring en het eigen huishoud budget.
Kosten gemaakt door mijn vrouw ter ondersteuning tijdens het wandelproject zijn gedragen vanuit het eigen huishoud budget.
Mijn wandeling is begonnen 2 juni 2008 met een saldo op rekening van
I Ketut Sukertia. Van €421,50
Dit bedrag is tot stand gekomen vanuit sponsoring en gulle donaties.
Bij terugkomst 21 juni 2008 is dit bedrag verhoogd tot €578,75.
Omgerekend tegen de huidige dagkoers 8.116.969 Roepia.
Mijn wandeling heeft dus een positief saldo opgeleverd van €157,25
De kosten gemaakt tijdens mijn wandeling op basis van low budget €315,55

Zaterdag 21 juni 2008.

Uitgerust in mijn eigen bedje gereed voor het laatste stukje van 23 Km. Zoals afgesproken gedropt op het punt waar gisteren de dag eindigde. Het vriendelijke verzoek om mij niet eerder te melden dan 11.30uur bij mijn huiskamer Classic Gym. Om 10.00uur ben ik al op Kooypunt, om mijn tijd wat te doden, zit ik te kijken naar het voortrazend verkeer. Mijn oog valt op een verkeersbord met een bewegwijzering voor fietsers. Zie hierop staan Alkmaar 35Km. Niet ongewoon, een gelijk soort bord staat aan de Callantsogervaart met daarop Alkmaar 34Km. Ben maar een simpele ziel, maar het zou betekenen volgens de ANWB, Kooypunt naar huis Boterzwin 1 kilometer? Lachend slenter ik richting Schoolweg.


Mijn vrouw Els komt me tegemoet gefietst, zij zal samen met mij de laatste kilometer overbruggen. Na het passeren van het spandoek WELKOM THUIS komt er een einde aan mijn wandeling van 710,420 Km.
Ervaringen rijker, voldaan en 6½ kilo lichter.
De rest van de dag wordt ingevuld met het opruimen, schoonmaken en wassen van de spullen die de laatste drie weken gebruikt zijn. Ook mijn wandelmaatje de kar heeft zijn werk gedaan.
Heeft samen met mij deze tocht van ruim 710 Km zonder problemen doorstaan.

Vrijdag 20 juni 2008.

Het belooft een prachtige dag te worden, de zon hoog aan de hemel. Goed gemutst en gereed voor vertrek richting Den Helder. Probeer nog contact te krijgen met iemand van de camping, helaas. Het betekent wel dat deze nacht weer gratis was. Bij het verlaten van de camping loop ik in de luwte van de dijk, dit wordt even wat anders als ik linksaf sla richting Afsluitdijk. Er staat een straffe westen wind, het is moeilijk in te schatten maar denk een ruime windkracht 6. Ook het eerste verkeersbord met daarop de thuishaven.


Na twee uur wandelen kijk ik per ongeluk om, heb nog maar zo’n klein stukje gelopen. Al kijkend op mijn dagteller blijkt dat er al ruim 10 Km opzit, maar het lijkt als een paar honderd meter. Rustig tegen de wind in stampend vervolg ik mijn weg. Op een gegeven moment ingehaald door een fietser, benieuwd naar mijn verhaal fietst hij een aantal kilometers met me op. Vraagt op een gegeven moment even te stoppen pakt spontaan zijn beurs voor een donatie. We nemen afscheid en vervolgen onze wegen. Een uurtje later een eenzame fietser die mij tegemoet fietst, komt recht op me af terwijl het fietspad erg breed is. Stapt af en vraagt zeer beleefd en hoopvol of dat ik toevallig gereedschap bij me heb. Natuurlijk heb ik gereedschap bij me, ben drie weken geleden toch tot in de puntjes verzorgd op pad gegaan. Midden op het fietspad wordt de kar uitgeladen, uiteraard mijn gereedschap zit onder in de kar. Het steeksleuteltje 15 gevonden. De fiets gerepareerd en mijn kar weer ingeladen. We nemen lachend afscheid met de woorden eenzame wandelaar helpt eenzame fietser. Als reactie voor de hulp de volgende woorden.
Gerard, nog heel hartelijk dank dat je mij op de Afsluitdijk aan gereedschap hebt geholpen. Hiermee was ik gelukkig tijdelijk gered. Ik moest er niet aan denken om 25 kilometer te lopen naar een fietsenzaak in Bolsward. Onderweg liep het lager van mijn trapper echter weer vast, maar de trapper kwam niet los van de crank. Onderweg in Oudehorne nog een noodtrapper gekocht, want SPD was daar niet voorradig. Hiermee ben ik toch om 17.00 uur in Assen aangekomen. Ik neem aan dat jij de eindstreep hebt behaald en hoop voor je dat er een groot ontvangstcomité aanwezig is geweest. Succes met het verdere verloop van je missie. Met vriendelijke groet, Rene Burgering Beverwijk.


Het eind is in zicht, de wind begint ook zijn tol te eisen. Voor het eerst in de afgelopen drie weken heb ik heel veel pijn in mijn rug. Er is een eenvoudige verklaring voor, heb een ongewone wandelhouding om mijzelf en kar tegen de wind in te krijgen. Het is stralend weer met een lekker zonnetje, languit een uurtje in het gras. De pijn zwakt af en vervolg mijn weg richting monument. Boven op de dijk bij het monument staat in de volle wind een man een sigaretje te roken. Denk, dat doet hij goed, even stevig uitwaaien na een vermoeide dag werken. Niets is minder waar, hij staat op mij te wachten. Zijn verhaal.
Ik heb Gerard gesproken op de Afsluitdijk vlakbij het monument. Ik was op weg s’ morgens naar Friesland voor mijn werk toen ik iemand zag lopen. Op de weg terug zag ik hem weer. Ik dacht hier moet ik meer van weten dus ik een parkeerplaats opgezocht en Gerard aangesproken. Zijn verhaal sprak mij aan dus heb hem een bijdrage gegeven voor zijn goede doel. Gerard hou vol nog een 25km te gaan. Groet Peter.
Zo komt ook aan een lange rechte weg een eind.


De laatste uitdaging.
Een rechte weg met een verhaal. De slaapplaats voor deze avond is mijn eigen bedje in Julianadorp. Speel ik gemeen, nee. De afspraak in het kader van low budget. Mijn zoon pikt me op brengt me naar huis en zet mij de volgende dag weer af op de plaats waar ik gebleven was.

Donderdag 19 juni 2008.

Een dag die vrolijk begint, zelfs mijn tentje is vannacht droog gebleven en mag mee in de kar. De eerste kilmeters gaan voorspoedig. Een telefoontje van mijn vrouw op een vreemd tijdstip, ze heeft vandaag lekker uitgeslapen. Het weer is bar en boos in Den Helder. De voorspellingen via Meteo-Julianadorp voor het gebied waar ik op dat moment loop voorspellen niet veel beter. Het telefoongesprek is amper ten einde als er een complete wolkbreuk boven me losbarst en dat met een straffe wind schuin van achter. Er is geen weg terug, vanavond wil ik aan die Afsluitdijk staan. Rond lunchtijd bereik ik Workum. Zit lekker warm en droog en moet alle moed bij elkaar rapen om door te gaan. Tijdens de lunch is het weer wat opgeklaard en droog, de motor weer voorzien van brandstof. Met een stevige wind schuin van achter wordt het looptempo opgevoerd tot snelwandelen. Om 17.30uur meld ik mij op de boeren camping in Cornwerd een paar kilometer vanaf de Afsluitdijk. Dit aanmelden is een grapje op zich, op de deur staat zoek uw eigen plaatsje. Zo gezegd zo gedaan heb niemand gezien en gehoord. Als voorbereiding op de dag van morgen wordt de fietsatlas gesloten en gaan we lopen op de geur va de eigen haard.

Woensdag 18 juni 2008.

Vandaag is de bedoeling een afstand van 48 Km te overbruggen. Een afstand waarmee gehoopt wordt de opgelopen achterstand weg te werken. Vandaag hoop ik het plaatsje (dorpje) Nijemirdum te bereiken. Het eerste gedeelte loopt dwars door het poldergebied, deze wegen zijn er recht toe recht aan. Om de aantal kilometers een paar boerderijen. Deze route heb ik bewust gekozen, hier kan ik alles rustig op een rijtje zetten in mijn gedachten. De rust en de eenzaamheid waarbij de gedachten gaan naar het project waar wij mee bezig zijn. De gezondheid die terug is gekeerd, liefde voor mijn vrouw, doorzettingsvermogen. Heb in dit jaar mijn vouw Els nog meer gaan zien als vriendje, steun en toeverlaat. Wat zij allemaal heeft gedaan in de periode van voorbereiding en tijdens deze wandeltocht. Er is geen seconde geweest dat ze er niet voor me was. Zeg het met bloemen of lieve woorden. Els bedankt. Met deze bezigheidstherapie vliegen de kilometers onder de schoenzolen door, en ruim voor tijd gebruik ik de lunch in Kuinre. Met de bijgetankte motor kom ik de namiddag aan op mini camping de Groninger in Nijemirdum.

Dinsdag 17 juni 2008.

Na mijn nachtje buitenlucht is alles klam van de mist. Maar als ik zo om me heen kijk is het wel een leuk gezicht zo’n half wereldje. Zit ik op de grond kan ik niet verder kijken dan een paar meter. Ga ik staan kijk ik over de mist heen en zie de wereld op een hele vreemde manier. Zie ook dat het een prachtige dag gaat worden even tandjes poetsen en 6.00uur op pad. In het plaatsje Wilsum aan de IJssel, kom ik een rustplaats tegen met een aantal tafels en banken. De dag is vroeg begonnen, heb daardoor een zee van tijd om mijn klamme kleding en slaapzak te drogen. Het kan maar droog zijn. Na ruim anderhalf uur alles droog en uitgewapperd in de wind. Vervolg mijn weg richting Sint Jansklooster mini camping Bars Beker.


Heb nu ook ruim de tijd om mezelf te verzorgen. In de avond lekker zitten kletsen op het praatbankje in het dorp. De gezelligheid was ook te danken aan het weer, een zwoele avond in juni.

Maandag 16 juni 2008.

Deze maandagmorgen is het weer koud en nat van de dauw. Bij het opruimen van het tentje merk ik dat de temperatuur dichtbij het vriespunt geweest moet zijn. Maar we starten de wandeldag met een lichte bewolking, waardoor de zon regelmatig tevoorschijn komt. Ook nu na een rustdag kom ik me zelf tegen, de spieren zijn al weer vergeten dat er gewerkt moet worden tijdens deze dag. Mijn route loopt vandaag door naar Ittersum. Op de ANWB routekaart aangegeven met camping. Na ruim 51 Km, bereik ik de plaats waar ooit een camping heeft gestaan.


Probeer op verschillende manieren aan een slaapplaats te komen, helaas alle pogingen ten spijt. Er blijven twee opties over, hotelletje of doorlopen en slapen onder de blote hemel. De eerste optie valt af, loop namelijk op een low budget, de laatste optie spannend en tijdens deze trip niet eerder gedaan.
Vervolg mijn weg en zie beneden aan de dijk een aantal struiken en bomen. Bij nader onderzoek geschikt als slaapplaats. Survival of the fitness.


Probeer contact te krijgen met mijn vrouw, gelukkig niet bereikbaar zij is bezig met voor haar favoriete sport linedance. Om er voor te zorgen dat ik vindbaar blijf, geef ik mijn slaapplaats door aan mijn zoon. In mijn geïmproviseerde plastic slaapzak ben ik in een paar tellen onder zeil. Heb het fris gehad niet koud.

Zondag 15 juni 2008.

Onverwacht bezoek gekregen vanuit den Helder.
Willem en Frouwke de Boer geweldig.
Daarna samen het weekverslag kunnen maken.
Dineren in een steakhouse tegenover de camping. Begrijpen niet dat er in een boerengehucht een restaurant kan staan waar het zo gezellig en druk is.
Rond 19.00 uur mijn vrouw richting den Helder en ik naar mijn tentje.
Vol energie en gereed voor de dag van morgen.

Zaterdag 14 juni 2008.

Zoals gewoonlijk en gewend in de vroege ochtend de natte boel weer op de wagen. De weervoorspellingen zijn niet best voor deze dag. Een dag met heel veel regen. Onder de poncho richting Voorst. Ook nu heb ik problemen met de ANWB kaart. In het dorpje Steenderen is de route onvindbaar en loop het dorp zes maal rond. Na veel vragen eindelijk het dorp uit, op weg naar Bronckhorst. Het tweede ANWB probleem geen aanwijzingen richting veerdienst naar Brummen. Ook dit wordt gevonden na veel vragen. Nog steeds in de regen op weg naar Zutphen, het derde ANWB probleem, Brummen naar Zutphen 5,2 Km. Moet ruim te doen zijn binnen het uur na ruim twee uur bereik ik Zutphen. Wel een groot voordeel, heb inmiddels contact met mijn vrouw. Zij gaat op zoek naar een camping in Voorst.


Ze heeft een minicamping gevonden, de Adelaar op de Rijksstraatweg. Hier belanden we samen rond de klok van 18.00 uur. Een gezellige boerencamping waar je zelfs gratis stroom mag hebben voor je laptop. Onder het genot van een biertje en een wijntje lekker bij zitten kletsen en om 22.00 uur in de slaapzak.

Vrijdag 13 juni 2008.

Voor velen de dag van de magie, niet voor mij.
Ook nu mijn tent kletsnat en vol gras. Ook is het koud en ik heb er witte vingers van. Naar boven kijkend is het redelijk bewolkt, het ziet er niet naar uit dat we regen krijgen.
In het dorpje Beek ruikt het naar vers gebakken brood. Mijn inmiddels overleden oom heeft hier vroeger een brood - en banketzaak gehad. Bij het passeren van de zaak zie ik warempel het uithangbord van toen nog hangen. Ik weet zelfs nog de weg achterom en loop de bakkerij binnen, na ruim 35 jaar ontmoet ik mijn neef.


Een uurtje later dan gepland vervolg ik mijn weg met een gedachte vol leuke herinneringen.


De weergoden blijven me goed gezind een fijne wandeltemperatuur. Na een kleine 45 Km kom ik aan in Lathum.


Hier is het ook geen vrijdag de dertiende en mag ik gratis overnachten op camping Rhederlaagse Meren in Lathum.

Donderdag 12 juni 2008.

Het begint met opstaan in de regen. Mijn tent is al kletsnat die moet al op de kar en zelf kan ik moeilijk besluiten wat te doen.
Het wolkendek is grauw, maar ik heb toch getraind in de regen en besluit te vertrekken.
Even onwennig met de poncho om, zeker als de temperatuur nog aan de hoge kant is.
Het werkt als een zweetpak, verbruik hier door veel meer energie en kom nauwelijks vooruit.
Na 4 uur lopen heb ik nog pas 17 Km afgelegd. Met mijn normale tempo hadden dit 24 Km moeten zijn.
Tot overmaat van ramp neem ik een verkeerde afslag waardoor ik zuid-oost aan het lopen ben ik plaats van noord. Besluit niet dezelfde weg terug te lopen, maar de eerste weg oost en dan weer naar noord.
Volgens de kaart kom ik weer terug op het punt waar ik naar toe wilde. Bij de afslag naar noord zie ik tot mijn stomme verbazing de straatnaam Zevenheuvelenweg.


Het zit vandaag toch niet mee en neem dit op de koop toe. Nu kan ik zeggen ik heb de Zevenheuvelenweg gelopen met de kar. Ik kan jullie wel vertellen dit is zwaar.


Als afsluiting van de dag mijn tentje opgezet in de stromende regen op camping Maikenshof in Berg en Dal. Nu tijd voor een stevige maaltijd en vroeg naar bed om nieuwe energie op te doen voor morgen.

Woensdag 11 juni 2008.

Een laat vertrek vanuit Oss.


Zwager Gerrit fietst een aantal kilometers met me op.


Rond de klok van 12.00 uur weer alleen op pad. Tijd om alles rustig op een rijtje te zetten. Af en toe even naar boven kijkend wordt het steeds donkerder en besluit een camping op te zoeken, zodat alles schoon en droog blijft.


De camping ’t Loo in Linden gemeente Cuijk is de eerste die ik tegen kom. Uit spontaniteit mag ik gratis staan en krijg ik ook een donatie. Ook wordt mijn kar opgesierd met een sticker van de camping. Dit is ook het verste punt van mijn wandeltrip, nu op weg naar huis.


d-tv journaal

Dinsdag 10 juni 2008.

Welkom in Oss
Wat een dag. Zon hoog aan de hemelen geen zuchtje wind. Het kost me een lading energie, waardoor ik niet in mijn ritme kom. Rond de klok van 12 bereik ik Zaltbommel. Om mijn energie wat op te peppen doe ik mij te goed aan een superomelet met koffie. De motor loopt weer zo dat hij moet lopen. Vervolg mijn weg richting Alem veerdienst over de maas. Hier aangekomen blijkt het personeel te staken van 10uur tot 16uur.


Onverwacht extra rust. Klokslag 16.00uur kan ik verder, heb inmiddels contact met mijn zwager Gerrit Roeffen die me tegemoet zal komen fietsen. Bij het weerzien wordt het me even te veel, tranen biggelen over mijn wangen. Heb mijn grote mond waargemaakt.

Loop wel even naar Oss.


Mijn schoonfamilie heeft deze prestatie dagelijks gevolgd en heeft de lokale TV zender ingeschakeld. 3Km voor het bordje Oss staat de TV ploeg me op te wachten. Het schriftelijk verhaal zal gepubliceerd worden in het plaatselijke kliknieuws. Dit is voor de lezers te volgen op www.kliknieuws.nl


Het Brabants kwartiertje bij de schoonfamilie wordt gebruikt om bij te praten, mijn kar en spullen te verzorgen. Op de badkamer ontdek ik de weegschaal nieuwsgierig dat ik ben wil ik weten wat deze 320Km. mij aan energie hebben gekost ben ruim 3Kg kwijt. Moet dus goed gaan oppassen zuinig om te gaan met energie.

Maandag 9 juni 2008.

Wild kamperen heeft wel wat, was het de spanning of waren het de kikkers die me uit de slaap hielden? Een voordeel om 05.00uur hield ik het voor gezien en gehoord. Tijd voor een vroege start en een vroege stop in Woudrichem. Vandaag ook de eerste stappen op Brabantse bodem.


Tijdens mijn wandeling door het Brabantse land mis ik een aantal dingen aan mezelf, geen persoonlijke verzorging geen goedemorgen sms’je. In het begin van de middag bereik ik de camping de Mosterdpot in Woudrichem. Een hartelijk welkom met een Brabants kwartiertje gezelligheid, met in het voor mij verstaanbare dialect. Ook worden alle truckjes dozen open getrokken om de batterij van mijn mobieltje op te laden. Tijdens het drogen en opruimen van mijn kar het verlossende woord het is gelukt mijn batterij is aan het laden.

Zondag 8 juni 2008.

Het besluit wat we gisteravond hebben genomen is niet verkeerd geweest. Het is goed wandelweer geen weer om gezellig voor je tentje te gaan zitten. De wandelkar wordt weer geladen met schone kleding en een laptop minder. Om 9.00uur nemen we afscheid Els richting Den Helder en ik richting de Biesbosch. Om 11.00uur het telefoontje dat Els veilig terug in Den Helder is. Met een gerust hart vervolg ik mijn weg onder de rook van Rotterdam. Bij het passeren van de nieuwe maas mag ik geen gebruik maken van de fietstunnel.


Ik wordt netjes per lift naar beneden gebracht en aan de andere zijde van het wandeltunnel opgewacht door de lift die mij weer naar boven brengt.


Tijdens mijn rustpauze bestudeer ik de kaart en constateer dat het wel zeer voorspoedig gaat. Door vandaag een uurtje of wat door te lopen kan camping de viersprong bij de Elzen bereikt worden. In de vroege avond bereik ik volgens de op de kaart aangegeven camping. Niets is minder waar de camping is niets minder dan een restaurant aan een meer en de camping heeft nooit bestaan. De eerst volgende camping is 17 kilometer verder en uit mijn wandelrichting en terug is geen optie. Het advies komt van een restaurant bezoeker. Loop 50 meter terug, sla linksaf, kom je aan een grasveldje. Komt dit jaargetijde toch niemand. Mijn eerste nacht wild kamperen, tot overmaat van ramp kom ik er ook achter dat mijn telefoon leeg is en de adapter mee naar Den Helder is.

Zaterdag 7 juni 2008.

Lopend richting Vlaardingen heb ik al zeer vroeg contact met mijn vrouw. Zij zal vandaag de rit maken Den Helder Vlaardingen. We spreken af bij het VVV kantoor duidelijk aangegeven op de kaart. Dat het niet altijd even gemakkelijk is blijkt uit het vele telefoon verkeer. Uiteindelijk vinden we elkaar en bespreken de plaats voor de overnachting. Na nog geen kwartier later heeft zij de camping al bereikt. Het VVV personeel heeft begrepen dat lopen mijn hobby is en geeft mij een alternatieve route naar de camping. Bereik na anderhalf uur dan ook de camping. Els heeft ondertussen niet stilgezeten en heeft met de eigenaresse van de camping afspraken gemaakt om gebruik te mogen maken van het kantoor. Een mogelijkheid samen te kijken naar het probleem laptop.
De warme maaltijd in de vroege ochtend voorbereid heeft ze meegebracht en niet onbelangrijk de koffiepot en een biertje.


Ook nu de specialist aanwezig is lukt het niet om het probleem laptop voor elkaar te krijgen. Het besluit, neem dat K ding maar mee naar huis en bespreek het met Bob Driessen van Vodafone. De avond nieuwe plannen gesmeed voor de komende dagen. Heb deze week een dag verloren door het weer en kan deze inlopen om mijn rustdag in te leveren voor een wandeldag.

Vrijdag 6 juni 2008.

Fluitend aan de wandel richting Hoek van Holland.
Spontane reacties op het wandelen met kar worden beloond met gulle giften.
Tijdens mijn koffie break vertel ik voor de zoveelste maal mijn verhaal. Een spontane donatie en een ober die niet achter kan blijven om de koffie gratis aan te bieden. In mijn tweede break van de dag zit ik rustig te genieten op een bankje als ik aangesproken wordt door een fotograaf die bezig is met een trouwreportage. Hij zou het leuk vinden een foto van mij te maken met het bruidspaar.


Hierdoor wordt ook ik herinnert dat ik getrouwd ben. Heb een blaar, niet op mijn voeten maar in mijn hand. Bij mijn trouwring, dus mijn meisje loopt met me mee. In ’s-Gravenzande op camping Jagtveld vind ik een plaatsje voor de nacht. Ook hier is het seizoen nog niet begonnen en ben aangewezen om elders mijn eten te gaan zoeken. Op een paar honderd meter van de camping een eetgelegenheid. De eigenaresse kent het eiland Bali van vakantie, uit het gesprek blijkt dat zij Bali kent van het hotel naar het strand en omgekeerd. Het gesprek loopt uit de hand tot groot vermaak van mijn buurman aan de bar. Uit spontane reactie betaald hij mijn eten.

Donderdag 5 juni 2008.

Het duin is en blijft fascinerend. Ik ben een natuurgenieter , geen kenner, welke dieren ik allemaal gezien heb is voor mij een vraagteken. De gene die ik wel ken zijn de hazen en konijnen, soms moet ik oppassen om er voor te zorgen dat ik niet op een van de jonge diertjes ga staan, ze moeten nog veel leren.


Bij het passeren van de boulevard Katwijk aan Zee, voor mij een bekend baken waar ik 32 jaar naar uit keek, bij thuiskomst van een vaar periode.


Mijn verhaal vandaag slaat niet aan en betaal vandaag de volle prijs. Camping Zuidduinen in Katwijk aan Zee.

Woensdag 4 juni 2008.

Na afscheid genomen te hebben van de familie Bosch op Camping Geversduin goed uitgerust en voorzien van vodoende proviant richting Zantvoort. Bij het passeren van de noordelijke kant van Zantvoort tijd voor koffie. De uitspraak heb jij je vrouw mee in je karretje wordt spontaan afgestraft met gratis koffie.


Na een wandeltocht van 34,5 km welkom op camping de Branding. Deze camping gelegen naast het circuit van Zandvoort biedt spontaan alle hulp aan die ik nodig heb voor het oplossen van mijn modem probleem. Tevens mag ik een gratis plaatsje zoeken en als klap op de vuurpijl gratis douche muntjes.


In een zeer lang gesprek met Bob Driessen van Vodafone Den Helder, proberen we het probleem op te lossen, helaas. We spreken met elkaar af, hij gaat in onderzoek en belt me morgen terug. Tijd voor een hapje en een drankje.

Dinsdag 3 juni 2008.

Heerlijke overnachting gehad bij vrienden van ons op Camping Geversduin.
De afspraak was tijdens onweer niet lopen. Vandaag is het zo’n dag, veel onweer en voor het wat lichter werd was het te laat in de middag.
Dus een onverwachte rustdag. Gezellig bij zitten kletsen en heb ik mijn verslag van maandag gereed kunnen maken. Maar helaas door de technische problemen niet kunnen versturen. Dus nu alles bewaren en dit gaat zondag met Els mee naar huis, zodat het op de website komt.

Maandag 2 juni 2008

Eindelijk is het zover. Na een onrustige nacht vroeg uit de veren. Alles nog eenmaal nagelopen, zodat er niets vergeten is. Om acht uur is het dan zover, na afscheid genomen te hebben van mijn vrouw, richting sportschool. Frans Hasselt Classic Gym heeft de deuren al open. Nog even de tijd om een bakkie te doen. Tot mijn grote verbazing loopt mijn vrouw ook binnen ze heeft stiekem een uurtje vrij genomen om zo toch in de gelegenheid te zijn om uit te zwaaien. 9 uur het begin van mijn avontuur nog een laatste knuffel een laatste suuk6 dit staat op een spandoek gemaakt door Els. Ook Arvid van Budget Internet en mijn zoon Roy stonden me uit te zwaaien. We zijn onderweg de eerste kilometers heb ik een wandelmaatje Sjanie ons vriendinnetje. De jongens van Meteo- Julianadorp hadden gelijk. Geen zuchtje wind en de zon hoog aan de hemel. Het is zelfs benauwd de voorspelling voor de rest van de dag zal ook wel uitkomen. Na drie en half uur mijn eerste pauze.


Het gaat verder zeer voorspoedig merk wel dat ik veel meer drink dan voor mij gebruikelijk is. Na Bergen aan Zee de eerste problemen de heuveltjes zijn toch even wat steiler den verwacht.


Als fietsers af moeten stappen om tegen een bultje op te komen raad u het al hoe zwaar het is om met mijn kar naar boven te komen. Ik verbruik zoveel water dat mijn bidons nagenoeg leeg zijn. In Bergen aan Zee heb ik de tijd om ze te hervullen. Mijn tocht gaat via het prachtige natuurschoon van het reservaat. Kom er van alles tegen maar het meeste de rust.


Na Castricum aan Zee het eerste foutje in de route beschrijving. Ben er vanuit gegaan dat camping Geversduin direct na Castricum aan Zee ligt maar niets is minder waar moet hierdoor 9,4 Km meer lopen. De onweerswolken trekken samen boven mijn hoofd en de eerste flitsen waarneembaar. Wat ga ik doen er is geen andere oplossing dan doorlopen en hopen dat het droog blijft. 2 Km voor de camping de eerste wolkbreuk.
Jongens van Meteo-Julianadorp jullie voorspelling was geweldig mijn foutje leverde mij een nat pak. Wandelafstand 59,94 Km.

Zondag 1 juni 2008.

We zijn er gereed voor. De laatste puntjes staan op de bekende I. Vodafone Den Helder heeft besloten om mij financieel te ondersteunen met een USB modem. Heb hierdoor het voordeel om niet afhankelijk te zijn van een internetverbinding. Kan nu overal mail ontvangen en verzenden. Ook mijn speciale onderkleding is gereed, een mooi geborduurd logo van intersport op de voorzijde. Het is wel even wennen aan deze onderkleding, het zit als een tweede velletje prettig om me heen. Mijn kar staat gepoetst en geladen de bandjes opgepompt en gereed voor de tocht van 740 Km.
Mensen heel veel dank voor de geweldige begeleiding, vele mailtjes en leuke reacties in het gastenboek. Hoop u niet teleur te stellen en hoop u in alle gezondheid weer terug te zien zaterdag 21 juni rond de klok van twaalf bij Classic Gym.