Maandag 21 April 2008
Niet te snel je grote mond open trekken. Kan je lelijk opbreken. Vertel Gerard Janssen uit Julianadorp niks. Hij loopt in juni naar Oss en terug. 740 kilometer wandelen! Vanwege zijn grote mond.
Ach joh, ik loop binnenkort even naar mijn geboorteplaats Oss in Brabant. Roept Janssen een tijd terug spontaan in zijn sportschool Classic Gym. Moet je niet doen waar eigenaar Frans Hasselt bij is. Die houdt Janssen mooi aan zijn belofte. Maar is dan ook wel zo sportief om met het fitnesscentrum zelf als hoofdsponsor op te treden.
Want Janssen (57) loopt voor het goede doel. Wil zo’n vijftienduizend euro inzamelen om een school in Denpasar op het eiland Bali flink op te knappen.
Groningen
Hij heeft het niet van een vreemde, die grote mond. Grijnst de Julianadorper. Zijn vader was er ook zo eentje. Die riep op een dag, ergens begin jaren vijftig, dat hij even een bakkie koffie zou gaan doen in Groningen. En deed dat dus ook. ,,Hij pakte zijn oude fiets, stampte naar Groningen, deed een bakkie en was ’s avonds weer terug in Oss.’’
Vader fietste, zoon wandelt. Want Gerard Janssen stapt sinds een aantal jaren heel wat af. Eigenlijk is het dagelijks werk. Ontstaan nadat hij in 2004 wordt getroffen door een aantal tia’s, zeg maar een soort herseninfarct. Hij raakt deels verlamd en verbaast zich over de medische zorg. In het ziekenhuis is alles top, krijg je de beste zorg die er is. Maar revalideren daarna mag je zelf doen. Gerard kan er het karakter voor opbrengen.
Hij vecht dagelijks voor zijn herstel in Classic Gym. ,,Dat is mijn tweede huiskamer geworden.’’ Hij wandelt er vooral veel op de loopband. Langzaam aan herstelt Gerard. ,,Van buiten is er niks meer aan me te zien. Van binnen ben ik ook stabiel. En medicijnvrij, vooral door mijn eigenwijsheid.’’ Dan spreekt hij op 7 juni 2007 de legendarische woorden dat hij wel even naar Oss gaat lopen. ,,Vanaf toen is het intensieve wandelen begonnen.’’
Dorpers kennen hem vast. Hij is die man met dat karretje achter zich aan. Gerard gaat met een speciaal wagentje op pad. Nu liggen er nog gewichten van de sportschool in, als hij op 2 juni is vertrokken voor de grote tocht zitten er zijn kleren, toiletspullen en een laptop in. ,,Da’s iets lichter dan de kar nu is, dus dat is wel prettig denk ik.’’ Hij heeft een route uitgedokterd over wandel- en fietspaden. Het moet een tocht worden van sportschool naar sportschool.
,,Via Classic Gym proberen we te regelen dat ik elke avond in een andere sportschool kan eindigen en daar mijn natje en mijn droogje krijg. Of het lukt is nog onzeker, tot nu toe willen ze niet echt meewerken.’’ Dan wordt overgeschakeld op plan B: proberen een camper te ritselen. ,,Maar dat betekent wel dat er dan minimaal één persoon met me mee moet om dat ding te rijden.’’
Zijn hart ligt niet meer in Nederland, zegt hij op een gegeven moment. Dat ligt op Bali, sinds hij daar een paar jaar geleden met zijn vrouw naar toe reisde. Het paar ’adopteert’ een paar gezinnen, stuurt geld zodat de kinderen naar school kunnen. Nu gaat Gerard de blaren op zijn voeten lopen om dat schoolgebouw zelf op te knappen. Vijftienduizend euro is er nodig. Nog een paar jaar, zegt hij, dan is het zover. Staat er een bord ’te koop’ in de tuin. Vetrekken hij en zijn vrouw definitief naar Bali. ,,Dat is onze droom.’’
Janssen vertrekt op 2 juni bij Classic Gym en hoopt daar op 21 juni weer te arriveren. Wie hem wil volgen kan kijken op zijn uitgebreide weblog www.wandelenmetgerard.nl, dat hij ook tijdens de tocht bij houdt. Op het weblog staat een gironummer voor mensen die het goede doel willen steunen.
