Van links naar rechts,
I Ketut Sukertia 35 jaar, Ni Kedek Sanarsi 32 jaar
I Made Kerti Adhi Pramana 4 maanden en rechts I Wayan Sedana Putra 8 jaar.
Een gezin met vier verschillende achternamen. Wij in Nederland kiezen een voornaam bij een bestaande achternaam. In Bali kiezen ze een achternaam bij een bestaande voornaam.
Voor de jongens bestaan er vier voornamen per kaste zo ook voor de meisjes.
In 2003 een gezin zonder toekomst.
I Ketut een hardwerkende vader die met zijn inkomen net het hoofd boven water kan houden.
Zijn inkomen is net toerijkend om in de levenstandaard te voorzien. Zij woonden op dat moment met drie personen in een kamertje van 3 bij 3 meter.
De toekomst voor I Wayan was donker hij zou in de toekomst niet naar school kunnen.
Hij zou ook niet veel op straat kunnen leren.
De meeste moeders zijn analfabeet en de buurtkinderen leven in dezelfde situatie. Vaders hebben geen tijd, zij werken zes dagen per week.
Verder gaat een Balinees gezin onverzekerd door het leven. Zij kennen wel de WA en zorgverzekering maar is voor deze mensen niet te betalen en hopen dan ook dat hun niets overkomt. Eerder in een vorig verslag omschreven.
I Ketut is de enige zoon uit de familie waaruit hij vandaan komt. Dit geeft hem tevens de verplichting om voor zijn ouders te gaan zorgen als deze niet meer zelfstandig kunnen leven en werken. Hij zal daarom in de toekomst moeten terugkeren naar zijn geboortedorp. Hierover later meer.
Na 2003 is er veel veranderd voor het gezin. Als eerste I Wayan en I Made hebben de garantie dat zij naar school kunnen. Wij hopen dan ook dat zij kunnen en willen studeren. Verder hebben we er voor kunnen zorgen dat zij konden verhuizen naar een eengezinswoning. Ook kunnen ze ingeval van, naar een reguliere dokter.
En heeft Ni Kedek kunnen bevallen in een centrale huisartsen post.
Ook wordt er gewerkt aan de toekomst, de vader van I Ketut wordt ouder en krijgt steeds meer moeite met het zware werk op het rijstveld.
Ter verlichting van deze zware arbeid hebben ze in 2006 twee werkkoeien gekocht, zonder het te weten was er een drachtig waardoor ze er nu drie hebben.
In het begin van 2007 is het ouderlijk huis getroffen door hevig noodweer waarbij grote schade is ontstaan aan het keukengedeelte en als veloren beschouwd kan worden.
Men is nu bezig met het opnieuw bouwen van een gebouw met twee slaapkamers, natte ruimte en keuken. Men hoopt over te kunnen gaan om te koken op gas. Het is een kostbaar project, maar door zuinig te leven en wat sponsoring vanuit Nederland moet het dit jaar kunnen lukken. Investeren in de toekomst. Tenslotte wordt dit het huis van I Ketut en zijn gezin.
Als u dit zo leest zult u denken er gaat veel geld naar Bali. Niets is minder waar het gezin mag eens per maand naar de ATM om een bedrag te pinnen van 200.000 roepia omgerekend naar de dagkoers 17 euro 32 dit is dan inclusief transactiekosten van 1 euro 82. Hiervan moet het gezin het schoolgeld betalen voor I Wayan en wat overblijft mag besteed worden voor de toekomst. Bij calamiteiten heeft de familie contact vanuit Bali per SMS of vanuit Nederland de telefoon. Via dit contact kunnen we beslissen om extra financieel support te geven. Bij het jaarlijks bezoek aan Bali nemen we niets mee vanuit Nederland maar kijken we ter plaatse wat er nodig is. Als voorbeeld de body care om I Made veilig mee te nemen als het gezin op de motor naar de ouders gaat. Of we betalen het jaarlijks onderhoud voor de motor of de jaarlijkse verlenging van zijn rijbewijs belasting. Of we nemen ze een keer mee naar de dierentuin wat normaal voor de Balinees niet te betalen is vanwege de hoge intree prijzen, deze zijn er voor de toerist en niet voor de Balinees. Op deze manier proberen we het gezin te ondersteunen zonder ze te confronteren met luxe waar ze nog niet mee overweg kunnen.
