22 februari 2008

Een wandelweek met hindernissen. De week begon perfect, lekker ontspannen waarbij het gevoel was dat ik vele kilometers kon lopen. De dinsdag een omgekeerde wereld weet niet wat er aan de hand was. Alles wat pijn kon doen deed ook pijn en een reden, ik zou het niet weten. De woensdag even voor de driemaandelijkse controle langs de huisartsenpraktijk. Het leven zonder medicijnen gaat goed en we moeten het zo maar houden. Heb tevens het voorval van dinsdag aangehaald wat de oorzaak zou kunnen zijn. Als enige antwoord wat gegeven kon worden was de zogenaamde hongerklop. Een totale verzuring van het lichaam.

Hongerklop is een term voor de gevolgen van een plotseling glycogeen tekort. Men komt dan de man met de hamer tegen, men staat geparkeerd. Men moet overschakelen op vet- en proteïne en kan daardoor niet meer maximaal presteren. Dit is iets wat bij sporters opvalt, omdat deze tijdens een langdurige prestatie op niveau hun volledige glycogeen aanspreken. Als deze reserve opraakt, wordt de geleverde prestatie zichtbaar minder.
Sporters voorkomen een hongerklop door tijdens de prestatie de koolhydraten aan te vullen met behulp van energiedranken of mueslirepen.

Met deze wijsheid de donderdag weer met frisse moet aan de wandel. Deze dag tevens een kleine correctie moeten toepassen op de site de leeftijd klopte niet meer, ben inmiddels een jaartje ouder.
Wandeltijd deze week 8 uur en 30 min.